TY - JOUR ID - 519 TI - اتحاد عاقل و معقول در منظر ابن سینا و صدرالمتألهین JO - آموزه های فلسفه اسلامی JA - IPD LA - fa SN - 2251-9386 AU - محمدی خانقاه, جلیل AU - نصری, عبدالله AD - دانشگاه علامه طباطبایی Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 14 IS - 25 SP - 123 EP - 148 KW - اتحاد KW - عاقل KW - معقول KW - بوعلی KW - صدرالمتألهین DO - N2 - «اتحاد عاقل و معقول» از معدود مسائلی است، که با مخالفت و موافقت دو فیلسوف بزرگ مواجه شده است.بوعلی به‌عنوان منکر اصلی و صدرالمتألهین به عنوان موافق جدی. بوعلی در «شفاء» و «اشارات» ،«اتحاد عقل و عاقل» را ردّ می‌نماید ولی در «مبدأ و معاد» برای آن برهان می‌آورد. این تفاوت رویه بوعلی، نزد فیلسوفان بعد محل سؤال بوده است. صدرالمتألهین برای «اتحاد» سه معنا ذکر می‌نماید و می‌فرماید «اتحاد عاقل و معقول» به دو معنای اول به همان برهان بوعلی به هیچ وجه قابل اثبات نیست، ولی معنای سوم اتحاد نه تنها ممکن بلکه تحقق علم در تمام مراتب متوقف بر آنست.صدرا میگوید بوعلی معنای سوم از اتحاد را تنها در مبدأ و معاد پذیرفته است و آنگاه در بدست آوردن دیدگاه اصلی بوعلی تردید نموده است.اما حقیقت آنست که بوعلی هرگز متناقص سخن نگفته است.اینگونه نیست که در «شفاء» و «اشارات» دیدگاه واقعی خود را اظهار کرده و در «مبدأ و معاد» طبق مذاق فیلسوفان مشاء سخن گفته باشد. فهم دیدگاه اصلی بوعلی تنها در سایه فهم دقیق از منظومه فکری وی محقق است همان مسیری که ما پیمودهایم و نشان داده‌ایم معنای سوم اتحاد باور همیشگی بوعلی است و اساساً اختلافی میان بوعلی و ملاصدرا وجود ندارد. UR - https://ipd.razavi.ac.ir/article_519.html L1 - https://ipd.razavi.ac.ir/article_519_1e746de817cfcd410697a5c9c751e317.pdf ER -