TY - JOUR ID - 1017 TI - حقیقت جسم از نگاه متکلمان و نقد آن بر اساس مبانی حکما JO - آموزه های فلسفه اسلامی JA - IPD LA - fa SN - 2251-9386 AU - غفاری, حسین AU - کریم زاده, رحمت الله AD - استاد/دانشگاه تهران AD - دانشگاه علوم اسلامی رضوی Y1 - 2009 PY - 2009 VL - 5 IS - 8 SP - 63 EP - 81 KW - جسم KW - جوهر جسمانی KW - حکما KW - متکلمان KW - جزء لایتجزّی KW - اتصال جوهری DO - N2 - نزاع اساسی در باب جوهر جسمانی، در نحوة وجود آن است. جمهور متکلمان جسم را مرکب از جواهر غیر قابل انقسام می‌دانند و به تناهی جواهر فرد قائل‌اند و نظام قائل به عدم تناهی جواهر فرد شده است. شهرستانی قائل به قابلیت انقسام جسم به عدد متناهی است و سپس انقسام نمی‌پذیرد. ذیمقراطیس قائل به عدم انقسام است مطلقاً. جمهور حکما جسم را جوهری متصل و قابل انقسام الی ما لا نهایه می‌دانند. گروهی معتقد به ترکب جسم از دو جوهر می‌باشند: یکی صورت اتصالی و دیگری قابل آن. برخی جسم را مرکب از یک جوهر و یک عرض می‌دانند.در مورد سازگاری دیدگاه حکما با علم امروزی و نظریة ذیمقراطیس در باب حقیقت جسم، دو دیدگاه مطرح است. علم ثابت کرده است که جسم محسوس، متصل واحد نیست، بلکه از ذراتی تشکیل شده است که دارای جرم بوده و فاصلة میان آن ذرات، چندین برابر امتداد جرم آنهاست. از این جهت این نظریه، موافق نظریة ذیمقراطیس و مخالف نظریة حکماست.از طرف دیگر، جسم، مرکب از ماده و صورتی است که تا بی‌نهایت قابل انقسام است. علم از این جهت موافق نظریة حکماست.دیدگاه دوم این است که صورت اتصالی اجسام به اعتبار آن فضا و مکانی است که آنجا را اشغال کرده است. با این بیان می‌توان اختلاف دیرینة بین متکلمان و حکما و فلسفه و علم را برداشت. UR - https://ipd.razavi.ac.ir/article_1017.html L1 - https://ipd.razavi.ac.ir/article_1017_8583164f855ba586aa71f84ca06f48a9.pdf ER -