مجموعه مقالاتی با عنوان «سبزواری پژوهی» از سوی خانۀ کتاب تهران، به ادعای معرفی آرا و آثار حکیم سبزواری در سال 1392، به طبع رسید. در این مجموعه، مقالهای با عنوان «داد و ستد حکیم سبزواری با مردهریگ روایی گرایشهای غالی» منتشر شده است. افزون بر عنوان که القاگر و متضمن پیشداوری است و به صراحت پنجهکشی آن نگاشته را به ساحت بزرگان حکمت اسلامی نشان میدهد. سراسر آن نوشتار حاوی اتهامات و شبهات و جسارت و هتاکی به اندیشۀ فلسفی و عرفانی و ساحت حکما و عرفای محقق به ویژه حکیم سبزواری است. آن نگاشته به بهانۀ نقد! مستمسکی برای تشفیجوئی و ترویج ظاهرگرایی کسانی قرار گرفته که نگارندهاش از آن طیف نمایندگی میکند. روشن است که تفکر فلسفی خود پرچمدار نقد افکار است و شاکلۀ مباحث و پژوهشها را نقد علمی ومنطقی اندیشهها تشکیل میدهد. نقد علمی و منطقی معیارهایی دارد و با هتک حرمت فاصله بسیار دارد. این واکاوی با نگاه نقدی و تحلیلی به واکاوی مدعیات آن نگاشته، به ویژه اتهام غلو و بازکاوی معیار و مرز غلو پرداخته است.
)