مهم‌ترین صفت امام در فرهنگ تشیّع و بارزترین اختلاف اهل سنت با شیعه در صفات امام، عصمت امام است. برهان‌های فراوانی در اثبات عصمت امام ارائه شده و از سوی اهل سنت نیز به آن‌ها پاسخ داده شده است. در این پژوهش ضمن بررسی این برهان‌ها، اثبات می‌گردد که اساس همۀ آن‌ها و اصلی که سبب استواری تمام برهان‌ها می‌گردد، آن است که برای امام جایگاهی چونان پیامبرN قائل شویم؛ به این معنا که وظیفۀ امام را مانند رسالت پیامبرN ، زنده کردن معارف دین و نگهبانی و انتقال آن‌ها بدانیم. این مطلب می‌تواند هم به منزلۀ اصلی بر اثبات همۀ برهان‌ها باشد و هم در حکم برهانی مستقل در اثبات عصمت امام.
)